Znalazłem całkiem ciekawe opinie o dyskordianizmie. Macie teraz bardzo dobrą okazję, aby się pośmiać.

(discordianie, dyskordia, POEE) Neopogański ezoteryczny ruch para- i anty- religijny zbliżony do ZEN założony ok. 1958r. Główną zasadą jest chaos, zrywanie z wszelkimi zasadami, stereotypami, przyzwyczajeniami. Inteligentny styl absurdu w wypowiedziach z początku sprawia wrażenie dobrego tekstu kabaretowego, swoistego stylu czystej sztuki abstrakcji. Boginią-symbolem jest grecka Eris - bogini chaosu ale i jutrzenki (kojarzy się lucypherus - niosący światło). Posunięta do granic asertywność, brak struktur i grup. Pomimo tej chaotyczności wyznawcy - początkowo traktujący wszystko jako dobrą zabawę - przyjmują styl życia negujący jakąkolwiek moralność, zwierzchność, zależność a nawet logikę. Uczestnictwo - o ile brane poważnie - może doprowadzić nawet do chorób psychicznych. Z punktu widzenia doktryny - jest to grupa krypto-satanistyczna (chaos, jutrzenka, bogini). Z punktu widzenia logiki - sekta stosująca pranie mózgu ("jeśli ktoś stosuje logikę, to znaczy że błądzi") - co uniemożliwia jakąkolwiek dyskusję. Główne pismo "Principia Discordia" autor: Gerg Hill - Malaklips Młodszy

źródło: http://www.okiem.pl/bog/sekty/leksykon.htm#dyskordianie

Kolejnym symbolem chrześcijańskim z gatunku oczywistych jest Święty Mung. W szpitalu Świętego Munga leczone są ofiary magii i chorzy, którzy zapadli na choroby o charakterze magicznym. Nie jest łatwo znaleźć świętego Munga w wykazach świętych katolickich czy anglikańskich. Nie ma go także w wykazach prawosławnych i kościołów orientalnych. Co gorsza, Świętego Munga (mistrz Hung Mung) zna i czci dyskordianizm, który jest sui generis neopogańską sektą, przez niektórych badaczy uważaną za zbliżoną do satanizmu. Hung Mung jest wzywany w rytuałach tej sekty. Na przykład w tak zwanym rytuale otwarcia jest przyzywany w następujący sposób: "Błogosławiony Apostole Hung Mung, wielki Mędrcu Calthay, Zrównoważ Misz-Masz i zapewnij nam equilibrum".

źródło: http://www.ithink.pl/artykuly/kultura/k … cijanskie/

Świat Dysku różni się od naszego praktycznie tym, iż jest parodią. (...) Ten cały śmieszny wręcz świat różności nie został rzucony czytelnikom, aby nikt nie chciał dołożyć do tego np. wiary. Tego dokonali dyskordianie, którzy utrzymują, że ten świat istnieje i właśnie w nim jesteśmy. Discordia to sekta powstała po opublikowaniu książki "Kolor Magii". Podstawą ich wiary jest nie wiara w wielu bogów, lecz w jedno konkretne bóstwo, które ma nokautować wszystkich pozostałych- Eris, bogini niezgody. Przypominają mit o wielkim sądzie Parysa, który miał rozsądzić, jakiej bogini należy się jabłko Eris z napisem dla najpiękniejszej. To przez to jabłko wybuchła wojna trojańska i dzięki temu owocowi dyskordianie wierzą w Święty Chaos i niezgodę. Humor Pratchetta bezczeszczą, parodiując wszystkie prawdy religijne i przykazania moralne. Uważają, że bogiem jest człowiek, który od wieków modli się do siebie i powinien skorzystać z "pratchettowskiej" kuracji magii. Wyróżniają różne rodzaje magii w tym oktarynową  (oktaryna jest magicznym kolorem, który widziany był wyłącznie przez czarodziejów Świata Dysku). Księga niezgody, śmiechu, szaleństwa i chaosu to Principia Discordia. Dzięki niej niektórzy czytelnicy zastanawiają się nad powstaniem sekty i księgi dyskordian, podejrzewając, iż natchnął ich autor Terry Pratchett. Być może dlatego autor "Koloru Magii" zapytany o to, czy wierzy w magię, odpowiada: "Więcej się znajdzie magii w zwyczajnym domowym komputerze, niż na sabacie czarownic, jednakże sporo ludzi poważnie traktuje czary, natomiast ja wierzę w cywilizację technologiczną".

źródło: http://www.prorok.pl/pratchett/art-489,0.html


Szukajcie innych opinii pogan. Na pewno znajdzie się coś interesującego i równie zabawnego.